สายลมพัดต้องหน้า ตัวโยกไหวเอนตามแรงเหวี่ยงของรถในขณะมันกำลังวิ่งอยู่บนผิวถนนที่ยุบตัวเป็นหลุมเป็นบ่อ ซึ่งเป็นสภาพของถนนสายอุตสาหกรรมหลักของเมืองไทย
สุชาติ พนักงานขับรถบรรทุกของโรงงานผลิตผ้าดิบประจำนิคมอุตสาหกรรมอมตะนคร จากการเร่งเดินทางส่งของเหนือใต้อย่างไม่ได้พักผ่อนทำให้สุชาติดูอ่อนล้า แต่ทว่าคืนนี้ดวงตาของเขากลับช่างดูสุกใส บ่งบอกถึงความสุขที่สุชาติตั้งหน้าตั้งตารอคอยคือการกลับไปหาหญิงที่ตนรักในตัวจังหวัดชลบุรี โรงงานที่ตั้งอยู่ปลายแสงไฟของขบวนรถคันด้านหน้าของสุชาติคือปลายทางแห่งการเดินทางเที่ยวนี้ ขบวนรถบรรทุก 3 คันทยอยชะลอความเร็วก่อนเข้าจอด สุชาติมองบน Galaxy S3 ของเขาที่ติดตั้งแอพ “iOnRoad Augmented DrivinG” แอพที่ช่วยเตือนให้รักษาระยะห่างจากรถคันหน้า เพื่อการขับขี่ที่ปลอดภัย สุชาติรักษาระดับความห่างที่เหมาะสมของขบวนรถไว้ แม้หัวใจเขาจะไปไกลด้วยความร้อนรน
เขาเร่งรีบเพื่อร่นระยะเวลาและตารางงานในการส่งของ เพื่อให้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง และตามกำหนดที่ตั้งใจวันนี้คือคืนวันที่ 26 สิงหา เป็นคืนที่เขาตั้งใจจะอยู่กับ “ติ๋ม” เป็นคืนที่เขาและติ๋มจะรู้สึกปลอดภัย รู้สึกมั่นใจและเต็มที่กับความรักของพวกเขา สุชาติหยิบ Galaxy S3 ของเขาขึ้นมา ตรวจดูปฏิทินจากแอพพลิเคชั่น “OVUview – period Tracker “ แอพที่ทำการบันทึกการหมุนเวียนของระบบเจริญพันธุ์ของสตรี คำนวณการมีบุตร และวันมีประจำเดือน วันไข่ตก และวันที่ปลอดภัยสำหรับสุชาติและติ๋ม
ติ๋ม สาวโรงงานเย็บผ้า อายุ 22 ปี เด็กสาวผู้ตัดสินใจย้ายเขามาอยู่กินกับผู้ชายที่เธอไม่ได้แต่งงานด้วย ภายใต้บ้านหลังใหม่ ไม่ใหญ่ไม่โต เป็นบ้านไม้สองชั้นมีเนื้อที่รอบบ้านเล็กน้อย แต่ก็เต็มไปด้วยพงหญ้าและไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ เนื่องจากเจ้าของเก่าปล่อยขายออกมาในราคาถูกเหลือเชื่อ แม้จะห่างไกลจากแสงสีความเจริญ แต่ก็ถือว่าคุ้มในการที่จะเลือกเป็นรังรักระหว่างคนสองคน แต่บ้านหลังนี้ไม่เคยให้ความสุขเธอได้เลย ตลอดเวลาเกือบเดือนที่เธออาศัยบ้านหลังนี้เป็นที่หลับนอน สุชาติไม่เคยอยู่บ้านที่เขาเพิ่งซื้อเพราะคิวงานขับรถของเขาแน่นเต็มตลอดเดือน ติ๋มต้องอยู่กับความรู้สึกแปลกที่แปลกทางด้วยตัวคนเดียว และนั้นเป็นสิ่งที่นำมาซึ่งเหตุการณ์บางอย่างที่ติ๋มได้พบเจอ เหตุการณ์ที่ทำให้ติ๋มรู้สึกถึงความไม่สบายใจอย่างประหลาด แต่เธอไม่อาจจะบอกเรื่องราวที่เธอต้องเผชิญให้กับสุชาติได้ฟัง เพราะมันอาจจะทำลายความตั้งใจที่แสนหวานของสุชาติพังลง เธอได้เพียงแต่บันทึกเหตุการณ์ทั้งหลายไว้ภายในเครื่อง OPPO Gemini ของเธอ ผ่านแอพ “Note EveryThing” แอพที่บันทึกเสียง ข้อความ และภาพวาดได้อย่างง่ายๆ เป็นสิ่งเดียวที่เป็นเครื่องช่วยระบายความอัดอั้นตันใจของเธอ
“ ก๊อก ๆ ๆ ” เสียงเคาะประตูกลางดึกทำเธอผวา เป็นสุชาติซึ่งขณะนี้เขากลับมาถึงบ้านแล้ว ทันทีที่สุชาติกลับมาถึง เขาโถมเข้ากอดติ๋มหมายจะให้สมอยากจากความคิดถึง แต่ติ๋มที่ยังครุ่นคิดกับเรื่องที่ค้างคาอยู่ในใจของเธอ แม้จะยังไงเธอก็ยังคงฝืนยิ้มต้อนรับสุชาติอย่างเต็มที่ รอยยิ้มเจื่อนๆ ของติ๋มทำสุชาติสงสัย แต่เขาคิดในใจว่าเพราะนี้มันก็ดึกมากแล้ว เธอคงต้องการจะนอน
หลังจากอาบน้ำอาบท่าสุชาติเปิดแอพพลิเคชั่น “Quick Profiles” บนGalax S3 เป็นแอพที่ตั้งโหมดการทำงานของเครื่องตามแต่สถานการณ์และสถานที่ กำหนดได้ทั้งระดับเสียงเรียกเข้า การสั่น การเตือน การเชื่อมต่อต่างๆ ตามที่ตั้งไว้ได้ด้วยการกดครั้งเดียว และเขาเลือกโหมด “Silent” เพื่อจะทำให้จากนาทีนี้ Galaxy S3 จะไม่มีทางส่งเสียงรบกวนเขาและเธอตลอดทั้งคืน
นี้เป็นคืนแรกที่สุชาติได้นอนในบ้านของตัวเขาเอง ความตั้งใจที่จะให้คืนนี้เป็นคืนพิเศษไม่เป็นไปตามความต้องการของสุชาติ เป็นเพราะท่าทีของติ๋มที่เขาสังเกตเห็นถึงความไม่สบายใจ เธอหลับไปแล้ว แต่เขายังคงตื่นอยู่ เฝ้าคิดถึงเหตุผลที่ทำให้ติ๋มไม่สบายใจ เป็นเพราะเขาไม่มีเวลาให้หรือเกิดอะไรขึ้นในบ้านหลังนี้ตอนที่เขาไม่อยู่กันแน่ ความครุ่นคิดทำให้เขาไม่สามารถข่มตาหลับได้ แต่พรุ่งนี้เขาจำเป็นต้องกลับเข้าไปที่โรงงานแต่เช้า สุชาติหยิบสมาร์ทโฟนคู่กายเขาขึ้นมา เพื่อเปิดแอพที่จะช่วยให้เขาผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ “Sleepy Sheepy” แอพพลิเคชั่น “นับแกะ” สุชาติเปิดแอพแล้วเริ่มนับ แกะตัวที่หนึ่ง แกะตัวที่สอง แกะตัวที่สาม ….. ภาพเจ้าแกะน้อยกระโดดข้ามรั้วไปทีละตัว ทีละตัว ประกอบเสียงดนตรีเบาๆ สุชาติ เคริ้มหลับไป
ในขณะที่สุชาติเริ่มหลับลึกลงไปและกำลังจะหลุดพ้นคำถามที่วนอยู่ในหัว กลับปรากฏเสียงแผ่วเบาที่เย็นเยียบแว่วมาจากข้างหู ความเย็นเข้ากระดูกของน้ำเสียงมันชัดเจนมากกว่าเสียงที่ได้ยิน สุชาติหันหาต้นเสียงตามสัญชาติญาณ
เขาเพ่งมองไปที่ริมขอบเตียงด้านซ้ายเบื้องหน้าระยะประชิด สุชาติสบตาเข้ากับร่างเงาอะไรบางอย่างคล้ายผู้ชายร่างใหญ่ที่มีใบหน้าไม่ชัดเจน ยืนแข็งทื่อและดูเลือนราง ซีดขาวราวกับสิ่งของที่ไม่มีชีวิต แต่ทว่ามันกลับจ้องเขม็งกลับมาพร้อมกับปากที่พูดพึมพำจับใจความไม่ได้ ความรู้สึกหนาวจับขั้วซึมเข้ากระดูกของสุชาติโดยทันที รูขุมขนทุกรูบนร่างกายของเขาแผ่ขยายออกยันสุดปลายศีรษะ สุชาติตะโกนร้องสุดเสียงด้วยความตกใจ พร้อมกระเด้งตัวไปยังขอบเตียงฝั่งตรงข้าม กระแทกติ๋มที่กำลังนอนอยู่จนตกใจตื่น
ร่างเงานั้นอันตรธานหายไป “พี่ เป็นอะไรพี่ เกิดอะไรขึ้น “ ติ๋มถามด้วยความตื่นตระหนก แต่สุชาติไม่ตอบ เขาเอื้อมคว้าโทรศัพท์ของติ๋มได้และทำการเปิดแอพ “Thai Buddha” เป็นแอพที่รวบรวมหลักปฎิบัติของชาวพุทธ และบทสวดมนต์สำคัญๆที่ติ๋มใช้สวดมนต์ประจำ และงานนี้สุชาติเลือก “บทแผ่เมตตา”โดยทันที
สุชาติตื่นขึ้นมาในตอนเช้าโดยไม่รู้ตัวว่าหลับไปตอนไหน สิ่งที่เขาจำได้ชัดเจนคือภาพที่เขาเห็นเมื่อคืน สุชาติมองไปรอบบ้านด้วยความรู้สึกที่แปลกไป ติ๋มไม่ได้อยู่บนที่นอน แต่สุชาติได้ยินเสียงเธอกำลังทำกับข้าวดังขึ้นมาจากชั้นล่าง จากเรื่องเมื่อคืนทำให้ตอนนี้เขาเริ่มจะรู้แล้วว่า “อะไรทำให้ติ๋ม ไม่สบายใจในบ้านหลังนี้”
หลังจากทานข้าว สุชาติก็เดินทางมาที่โรงงานแต่ในใจเขายังคิดถึงเหตุการณ์สยองขวัญที่เขาเพิ่งพบเจอตลอดเวลา ที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือ เขาเป็นห่วงติ๋ม สิ่งเดียวที่ยังพอให้เขาสบายใจได้นั้นก็คือเขาได้ทำการติดตั้งแพพลิเคชั่น “bSafe“ ไว้ในโทรศัพท์ Gemini ของติ๋มแล้ว ไว้สำหรับเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉิน ติ๋มได้ส่งขอความช่วยเหลือได้อย่างรวดเร็ว
เสียงกริ๊งแจ้งเวลาพักเที่ยงของโรงงานดังขึ้น สุชาติทำงานในช่วงเช้าด้วยใจเหม่อลอย เขาตัดสินใจโทรหาติ๋มเพื่อถามสิ่งที่เขาสงสัยว่าเธออาจจะเคยเจอ”อะไร”บางอย่างในบ้านหลังนั้นเหมือนๆเขา
ติ๋มรับสาย “ทานข้าวหรือยังจ๊ะติ๋ม” สุเทพถาม “เรียบร้อยแล้วค่ะพี่ ติ๋มกำลังจะเข้านอน เมื่อคืนพี่ทำหนูตกใจนอนไม่หลับเลย” สุชาติย้อนคิดไปยังเหตุการณ์เมื่อคืนอีกครั้ง และก่อนที่เขาจะตัดสินใจถามอะไรเธอออกไป ปรากฏเสียงผู้ชายแว่วแทรกจากปลายสายเหมือนคนตะโกนอยู่ไกลๆ ทันทีที่สุชาติได้ยิน ความรู้สึกในเรื่องเมื่อคืนย้อนกลับมาอีกครั้ง สุชาติตัดสินใจถามติ๋ม “ติ๋ม ได้ยินเสียงใครพูดแทรกขึ้นมาในสายเมื้อกี้หรือเปล่า” ติ๋มเงียบไปสักพัก ก่อนตอบ “ไม่มีนี่พี่ ไม่เห็นได้ยินอะไรเลย”
สุชาติตัดสินใจวางหู เปิดแอพพลิเคชั่น “AndroREC Free CALL recorder” แอพฯบันทึกเสียงการสนทนาของโทรศัพท์แอนดรอยด์ ด้วยความต้องการที่จะพิสูจน์ไห้ได้ว่ามันคืออะไร แล้วมันต้องการจะบอกอะไร สุชาติเปิดแอพ และโทรหาติ๋มอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ กลับไร้ซึ่งเสียงประหลาด
สุชาติตัดสินใจเดินทางกลับบ้านในทันที เขาเป็นห่วงติ๋มมากเกินที่จะทนอดใจทำงานต่อไปได้ ด้วยทั้งความเป็นห่วงผสมปนเปกับความกลัว และภาพเงาร่างผู้ชายที่ยังคงติดตาเขา เกิดความรู้สึกพลุ่งพล่าน เหงื่อไหลซึมออกมาทั่วร่างของสุชาติจนเขาหนาวสั่น ปกติเขาอาจจะไม่กล้าที่จะกลับไปเผชิญกับอะไรก็ตามที่เขาอยากจะอยู่ห่างมันให้ไกลที่สุด ในขณะที่เขารีบขับรถกลับบ้าน เขาคิดอยู่เพียงสิ่งเดียวที่สำคัญกว่าชีวิตของเขา นั้นคือความปลอดภัยในชีวิตของเธอ
ทันทีที่ไปถึงบ้าน สุชาติแทบจะวิ่งสุดฝีเท้าเพื่อเข้าไปหาติ๋ม เขาเปิดประตูสุดแรง ปัง!! ติ๋มตกใจ หันมองสุชาติที่พุ่งตรงเข้าหาเธอ หน้าเธอซีด ริมฝีปากสั่น แสดงถึงอาการตื่นกลัวถึงขีดสุด สุชาติรับรู้ได้ถึงสิ่งผิดปกติที่เกิดขึ้นกับหญิงสุดที่รัก เขาคิด “เธอต้องเจออะไรเข้าแล้ว”
ทันใดนั้น!!! เสียงบานหน้าต่างในห้องนอนกระแทกดังลั่น เขาและเธอสะดุ้งสุดตัวโถมเข้าหากัน สุชาติตั้งสติได้ ก้มหน้าลงแล้วบอกกับติ๋มด้วยน้ำเสียงที่แฝงด้วยความกลัว “ติ๋ม ฟังพี่ ติ๋มรีบหนีไป วิ่งไปให้ไกลแล้วพี่จะโทรติดต่อไปหลังพี่จัดการกับเรื่องนี้ให้มันจบสิ้น” ติ๋มมองเขาด้วยแววตาแห่งความสงสัย แต่เธอได้แต่พยักหน้าเบาๆ ก่อนจะวิ่งออกจากบ้านไปสุดฝีเท้า เหลือแต่เพียงสุชาติที่เดินเข้าไปค้นหาคำตอบของสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องนอน
สุชาติเห็นบานหน้าต่างหัวเตียงโดนเปิดออกสุดบานพับ นั้นคงเป็นที่มาของเสียงเมื่อครู่ แต่อะไรที่เป็นผู้เปิดมันออกจากทางด้านใน แล้วตอนนี้สิ่งนั้น “อยู่ที่ไหน” สุชาติตัดสินใจเปิดแอพพลิเคชั่น “Ghost Detector” แอพตรวจจับวิญญาณและสามารถติดต่อวิญญาณที่ต้องการจะสื่อสารกับเราผ่านทางตัวหนังสือที่ปรากฏหน้าจอ
สุชาติเปิดแอพแล้วตะโกนสุดเสียงด้วยความท้าทาย “แกต้องการอะไร แกต้องการอะไรจากฉัน” หลังสิ้นเสียงตะโกน ทุกอย่างยังคงเงียบงัน “แกมาหาฉันทำไม แกบอกฉันมาสิวะ” สุชาติตะโกนซ้ำด้วยอารมณ์สุดจะกลั้น แต่ครั้งนี้กลับมีข้อความปรากฏขึ้นมาบนหน้าจอ สุชาติก้มลงอ่านอย่างช้าๆ ในขณะเส้นผมและรูขุมขนทั่วสรรพร่างกายลุกซู่ชูตั้ง สิ่งที่วิญญาณสื่อถึงเขาทำให้เขาเข้าใจได้ทั้งหมดในชั่วพริบตา
“อะไรคือสิ่งที่ติ๋มกังวล เขามั่นใจแล้วว่าติ๋มไม่ได้กังวลจากเหตุผลเดียวกันกับที่เขาเจอ อะไรคือเสียงที่เขาได้ยินในโทรศัพท์และอะไรที่ทำให้ติ๋มแสดงอาการตื่นกลัวแบบแปลกๆ เมื่อเขากลับมาบ้านในวันนี้ และอะไรที่เปิดหน้าต่างออกไปจากห้องนอน
เขาเข้าใจมันทั้งหมดแล้ว!!! จากประโยคสั้นๆ ที่วิญญาณในบ้านหลังนี้ส่งสารบอกเขามา
ขอให้ทุกท่าน ตรวจทรัพย์สินอันมีค่า ก่อนออกจากโรงภาพยนต์ด้วยครับ ขอขอบคุณ จาก Appdisqus ^^
ติ๋ม The Begint
ติดตามเรื่องราวอื่นๆ ใน [IT Fable] ไอทีมีเรื่องเล่า : ได้ที่นี่ครับ <<< Click
